Για τη σειρά "Ξεναγήσεις" και για τον φορέα ψηφιακής προβολής "Στην ομορφιά που χάνεται"

Επιμέλεια: Γιάννης Λάσκαρης.

Άλλο ένα χωριό γεμάτο ενσυναίσθηση με εικόνες και χρώματα που σε παρασύρουν σε μνήμες και αναφορές που ίσως αν είσαι τυχερός να έχεις ακουστά. Η ενσυναίσθηση προκύπτει από την εντύπωση που μου άφησαν οι άνθρωποι του χωριού ιδιαίτερα όμως δυο νέοι άνθρωποι η Αλεξάνδρα και ο Κώστας που τρέχουν τα όνειρα τους και τα σχέδια της ζωής τους παράλληλα με το μέλλον του χωριού τους. Δεν το συναντάς και τόσο συχνά  και είναι ελπιδοφόρο που οι νέοι αυτοί άνθρωποι αγωνίζονται για ένα χωριό στα 628 μέτρα  περίπου υψόμετρο, τόσο μακριά από τα αστικά κέντρα. Η μάχη φαντάζει άνιση όμως η Αλεξάνδρα Αντωνοπούλου (πρόεδρος του συλλόγου) και ο Κώστας Πουλόπουλος (αντιπρόεδρος του συλλόγου) πασχίζουν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο το γραφικό και ιστορικό αυτό χωριό. Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος θα ξεναγηθούμε μέσα από το φωτογραφικό υλικό που συλλέξαμε αλλά και μας παραδόθηκε στην βρύση του χωριού όπου γίνεται ένα λαμπρό και γεμάτο ζωή πανηγύρι τον Αύγουστο, αλλά και αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς και φιλοξενίας για τους περιηγητές του όμορφου χωριού. Είναι μια βρύση που μετρά αρκετές δεκαετίες από την κατασκευή της σε έναν χώρο που έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για εκδηλώσεις και φιλοξενία. Στην εκκλησία και στο σχολείο με την παιδική χαρά η θέα είναι μαγική τόσο που δεν θέλεις να φύγεις από αυτό το σημείο του χωριού. Η ξενάγηση συνεχίστηκε στο αλώνι στην καρδιά του χωριού όπου μέχρι και πριν λίγα χρόνια οι νέοι του χωριού συγκεντρώνονταν τα βράδια και έλεγαν ιστορίες από τα παλιά και ζούσαν στιγμές αυθεντικές αυτές που μόνο τα χωριά προσφέρουν. Οι κάτοικοι του κατά πλειοψηφία ζούσαν από την κτηνοτροφία και γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολα χρόνια έζησαν αλλά δεν ξέχασαν. Ο Γιάννης Αντωνόπουλος που ζει μόνιμα στο χωριό φροντίζει και επιμελείται την "παρουσία" του χωριού ενώ οι κάτοικοι είναι έτοιμοι πάντα να συζητήσουν και να προσεγγίσουν με ζεστασιά τον περιηγητή. Στο χωριό υπάρχουν δύο καφενεία ενώ στην είσοδο του χωριού σε προυπαντήζει μια όμορφη εκκλησούλα που "διχοτόμει" γοητευτικά τον δρόμο ενώ δίπλα τα τραπέζια με τους πάγκους είναι έτοιμα να φιλοξενήσουν υπαίθριες εκδηλώσεις και πικ νικ με συντροφιά την μαγευτική θέα. Οι άνθρωποι του συλλόγου έχουν δώσει έναν μεγάλο αγώνα και φαίνεται αυτό από τις υποδομές που είναι σε θέση να φιλοξενήσουν τον περιηγητή και τους επισκέπτες ενώ τόσο ο πρόεδρος του χωριού (Διονύσης Αθανασόπουλος) όσο και οι κάτοικοι έχουν συμβάλλει στην όμορφη εικόνα του απομακρυσμένου αλλά θελκτικού χωριού. Σε προηγούμενα αφιερώματα είχαμε αναφερθεί στη Μάκραινα και στην Κάτω Βούταινα. Μαζί με την Άνω Βούταινα αποτελούν το "τρίπτυχο" της ορεινής γοητείας που θα επανέλθουμε για να καταγράψουμε να ζήσουμε και να παρουσιάσουμε γιατί είναι ένας τόπος που προσφέρεται για βιωματικό τουρισμό και κυρίως ψυχική γαλήνη. Κάντε τα προορισμό λοπόν.